Znaczenie diety w cukrzycy typu 2

Każdy pacjent z cukrzycą typu 2 powinien zwracać uwagę na to, co je, jednak nie u każdego odpowiednia dieta pełni taką samą rolę w regulacji poziomu cukru we krwi. Na początkowym etapie rozwoju cukrzycy typu 2. do ustabilizowania glikemii często wystarcza zmiana sposobu odżywiania się oraz zwiększenie aktywności fizycznej. Jest to tzw. terapia behawioralna, czyli leczenie polegające na modyfikacji stylu życia. Dla diabetyków stosujących terapią behawioralną dieta i aktywność mają kluczowe znaczenie, bo nie mają żadnych innych „narzędzi” do obniżania poziomu cukru.

Kiedy leczenie dietą i aktywnością fizyczną staje się nieskuteczne, pacjent zaczyna przyjmować leki. Lekiem tzw. pierwszego rzutu w cukrzycy typu 2. jest metformina (która zwiększa wrażliwość tkanek na działanie insuliny), do której z czasem dołączają leki o innych mechanizmach działanie: pochodne sulfonylomocznika, leki inkretynowe, flozyny. Kiedy łączenie różnych preparatów o różnych mechanizmach działania staje się nieskuteczne, wówczas do leczenia wprowadzana jest insulina – najpierw tylko bazowa, z czasem insulina do posiłków. Na etapie leczenia farmakologicznego, kiedy to doustne leki hipoglikemizujące regulują glikemię, dieta nadal jest bardzo ważna. Dawki leków są stałe, dostosowane do zdrowej diety o umiarkowanej podaży węglowodanów. Jeśli pacjent przyjmuje leki, ale nie stosuje diety, nie będą one działy skutecznie (chory będzie doświadczał hiperglikemii). Innymi słowy, leki wystarczają, gdy pacjent trzyma dietę, ale przestają spełniać swoją rolę, kiedy pacjent tego nie robi.